Zaterdag 26 juli 2003

Vanmiddag word ik opgehaald door een meisje dat ik hiervoor nog maar 2 keer geroken en gezien heb. Als zwerfkatje zocht ik een jaar geleden een eigen thuis, wat ik ook gevonden heb, maar vandaag moet ik dus verhuizen. De oudere kat des huizes kan niet zo goed meer tegen wilde jonge katertjes en dat kan ik best begrijpen. Dus hoewel ik het er naar mijn zin heb, lijkt het me boeiend om nieuwe horizonten te verkennen (ik mag dan nog nat zijn achter mijn oortjes, ik vind mezelf toch al heel wijs klinken).

Dat meisje, Ragazza, ziet er wel lief uit en heeft – naar ik heb gehoord - veel lekkere hapjes in huis, dus dat zit volgens mij wel snor (dat doet me eraan denken dat ik m’n snorhaartjes nog niet gewassen heb vandaag, momentje…). Nog even afscheid nemen, maar echt beseffen doe ik het toch nog niet… Ik zeg ‘miao & hasta la vista beebie’ tegen m’n snotterende huisgenootjes zonder te weten waar ik naartoe ga…

Na nog even verkeerd gereden te hebben (ik miauwde nog zo klaaglijk mogelijk: “Links, links, links!”, maar denk je dat je dat ze luisterde ?! Maar nee, mensen, hé…”), zijn we uiteindelijk bij haar huisje aangekomen. “Prrr prrr, hier moeten nog wel een aantal werken gebeuren, hé”, mekkerde ik, maar mijn nieuwe bazinnetje was al de keuken ingespurt om een etensbakje te vullen met brokjes ‘kip op provençaalse wijze’ (met peperroomsaus is nochtans ook een ware streling voor de kattentong).

Het is wennen, erg wennen, verder dan de keuken durfde ik eerst niet te trippelen. Zoveel vreemde geuren, al die vreemde geluiden, m’n vroegere bazinnetjes waren nergens te vinden, een nieuwe naam, een nieuwe omgeving… zelfs voor een jonge stoere kerel van anderhalf jaar als ik is het toch een paar keer slikken. Maar ik besefte al tijdens onze eerste kennismaking dat Ragazza een ware kattenliefhebster is en zij enkel het beste met me voor heeft.

Dit wordt mijn nieuwe thuis, bij Ragazza, m’n nieuwe mama. Ze heeft me beloofd dat ik vanaf nu nooit meer hoef te verhuizen en ze me als een klein prinsje zal behandelen (wohow, that’s sooooo like me, ik zie er dan ook fantastisch uit, grijs/zwart getijgerd, slank gebouwd, een echte atleet en uiterst charmant). En weet je, mijn katteninstinct vertelt me dat het goed is en ik zie het dan ook volledig zitten (of liggen, als prins zijnde, weetjewel)… !

Pootje, Zappa

ZAPPA! Take a good look at me...

Rattenvergif doodt twee katten in Viersel (GVA, 11/09/08)

Verontwaardigde buren uit de Watersportlaan hebben samen met Linda Hellebosch, de vrijwilligster achter het zwerfkatten-sterilisatieproject, klacht ingediend bij de politie. De afgelopen dagen stierven er twee katten door rattenvergif. Een derde kat overleefde de aanslag nipt, een vierde wordt vermist.

Begin dit jaar sloeg de gemeente de handen in elkaar met enkele vrijwilligers voor een groot zwerfkattensterilisatieproject. Alleen al in de Watersportlaan in Viersel werd een dertigtal zwerfkatten gesteriliseerd of gecastreerd. “Uitgerekend in deze straat troffen we de voorbije dagen twee dode katten”, vertelt Linda. “In de Watersportlaan woont iemand die in het verleden veroordeeld werd, omdat hij een kat in een kussensloop had gestoken en het dier had doodgeklopt tegen een muur. Aan de volière in zijn tuin staat een potje katteneten, met blauwe korrels erin. Dat kunnen de buren vanuit hun raam zien. We dienden maandag klacht in bij de politiezone Zara en drongen daarbij aan op een snelle controle, want elke dag kan nieuwe kattenlevens kosten. Dat potje wordt er elke dag opnieuw gezet. Het staat weliswaar op privé-grond, maar het is bij wet verboden om in de eigen tuin katten te vergiftigen.”

Dinsdag gebeurde waar Linda zo voor gevreesd had. “Ik kreeg telefoon dat er opnieuw een vergiftigde kat was aangetroffen. Een jong diertje dat we juist wilden steriliseren. Het poesje zal het halen, maar wacht een lange herstelperiode. Ook de sterilisatie moeten we uitstellen, omdat het bloed onder invloed van het rattenvergif zo dun is geworden dat het diertje bij een operatie zou doodbloeden.” Linda heeft een verslag van de dierenarts waarin staat dat het diertje vergiftigd werd. “Een extra bewijsstuk, dat ik meteen bij de politie gedeponeerd heb. Hopelijk grijpt de politie nu gauw in, want anders sterven er elke dag katten. De gemeente financiert mee ons project. Het is tragisch dat één kattenhater al onze inspanningen en het geld van de gemeente tenietdoet.”
De politiezone Zara liet woensdag weten dat er voorlopig nog niemand van de agenten ter plaatse was kunnen gaan. Ze belooft wel dat dat deze week nog zal gebeuren.