Maandag 4 augustus 2003

Oké, ik ben buiten geweest. En oké, het was wel, eum, oké. Maar ik was bang, erg bang. En ik heb me heel stilletjes gehouden. Het liefst ging ik weer naar binnen, maar blijkbaar hoort het bij mijn ‘training’ om elke dag enkele minuutjes naar buiten te gaan. En oké, hiervoor heb ik de afgelopen dagen ook zo voor gezeurd…

Gisteren ben ik voor de eerste keer buiten geweest. Alles ging goed. Hoewel ik er niets gerust in was, en plat op m’n buikje door de tuin sloop, snuffelde ik wel goed rond en wilde ik al die nieuwe indrukken goed in m’n kopje prenten. Ragazza plakte als een schaduw aan m’n zijde, zij hield namelijk het leibandje vast, hoewel ik geenszins aan m’n halsbandje trok of er vandoor wilde gaan. Op een gegeven moment waren we allebei vrij ontspannen aan het rondkuieren in ons tuintje en begonnen we er zelfs een klein beetje van te genieten. Tot…

er plots lawaai in een van de andere tuintjes klonk en ik in paniek schoot. Ik wist niet waar ik het had en vermits ook Ragazza erg schrok, loste Ze per ongeluk m’n leibandje. En ik sloeg op de vlucht, van links naar rechts en weer terug, kriskras door de tuin. En Zij rende achter mij aan, terwijl Ze mij probeerde te sussen en zo zacht mogelijk mijn naam zei.
Vermits ik mijn weg nog niet kende in de tuin, wist ik ook niet welke kant ik uit moest, dus raakte ik nog meer in paniek ! Abrupt werd mijn vlucht afgebroken, toen ik vast kwam te zitten aan een takje van een struik. Ragazza kroop op handen en voeten onder de struik en probeerde me los te maken. Net op het moment dat Ze het leibandje bijna vast had, raakte ik weer los en schoot weer op de vlucht. Ze smeekte me om rustig te blijven en niet weg te lopen, want ik maakte aanstalten om over het hek naar de buren te springen. Ze kon me nog net bij m’n halsbandje grabbelen… Ondertussen hijgde ik van emotie, dit was me teveel. Ik hield me stil.
Ragazza pakte me op en droeg me sussend terug naar binnen. Ze verloste me van het leibandje en ik sprong meteen achter de kast. ‘Bijna was ik je kwijt…’ hoorde ik Ragazza met bibberende stem zeggen. Hijgend bleef ik achter de kast liggen. Toen ik Haar hoofd om het hoekje zag piepen, vroeg ik bang: ‘Ben je nu boos op mij ?’ Ze antwoordde door me te strelen en te knuffelen. Blijkbaar niet dus… oef !

Van een spannend dagje gesproken…

Pootje, Zappa

ZAPPA! Take a good look at me...

Rattenvergif doodt twee katten in Viersel (GVA, 11/09/08)

Verontwaardigde buren uit de Watersportlaan hebben samen met Linda Hellebosch, de vrijwilligster achter het zwerfkatten-sterilisatieproject, klacht ingediend bij de politie. De afgelopen dagen stierven er twee katten door rattenvergif. Een derde kat overleefde de aanslag nipt, een vierde wordt vermist.

Begin dit jaar sloeg de gemeente de handen in elkaar met enkele vrijwilligers voor een groot zwerfkattensterilisatieproject. Alleen al in de Watersportlaan in Viersel werd een dertigtal zwerfkatten gesteriliseerd of gecastreerd. “Uitgerekend in deze straat troffen we de voorbije dagen twee dode katten”, vertelt Linda. “In de Watersportlaan woont iemand die in het verleden veroordeeld werd, omdat hij een kat in een kussensloop had gestoken en het dier had doodgeklopt tegen een muur. Aan de volière in zijn tuin staat een potje katteneten, met blauwe korrels erin. Dat kunnen de buren vanuit hun raam zien. We dienden maandag klacht in bij de politiezone Zara en drongen daarbij aan op een snelle controle, want elke dag kan nieuwe kattenlevens kosten. Dat potje wordt er elke dag opnieuw gezet. Het staat weliswaar op privé-grond, maar het is bij wet verboden om in de eigen tuin katten te vergiftigen.”

Dinsdag gebeurde waar Linda zo voor gevreesd had. “Ik kreeg telefoon dat er opnieuw een vergiftigde kat was aangetroffen. Een jong diertje dat we juist wilden steriliseren. Het poesje zal het halen, maar wacht een lange herstelperiode. Ook de sterilisatie moeten we uitstellen, omdat het bloed onder invloed van het rattenvergif zo dun is geworden dat het diertje bij een operatie zou doodbloeden.” Linda heeft een verslag van de dierenarts waarin staat dat het diertje vergiftigd werd. “Een extra bewijsstuk, dat ik meteen bij de politie gedeponeerd heb. Hopelijk grijpt de politie nu gauw in, want anders sterven er elke dag katten. De gemeente financiert mee ons project. Het is tragisch dat één kattenhater al onze inspanningen en het geld van de gemeente tenietdoet.”
De politiezone Zara liet woensdag weten dat er voorlopig nog niemand van de agenten ter plaatse was kunnen gaan. Ze belooft wel dat dat deze week nog zal gebeuren.